วันเสาร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2554

ทวีปอเมริกาเหนือ2

ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะโครงสร้างทางธรณีวิทยาของทวีปอเมริกาเหนือ  แบ่งได้เป็น  4  เขตใหญ่ๆ  คือ
1.เขตหินเก่าแคนาดา
2.เขตเทือกเขาสูงทางตะวันตก
3.เขตท่ราบภาคกลาง
4.เขตเทือกเขาทางตะวันออก
1.เขตหินเก่าแคนาดา  หรือ  ลอเรนเธียน (The Canadian Shield  or  Laurentian Shield)  ได้แก่บริเวณที่ราบรอบๆ อ่าวฮัดสัน ในประเทศแคนาดา  เป็นเขตที่มีหินเปลือกโลกอายุ
เก่าแก่มาก  เป็นหินเปลือกโลกยุคเดียวกับเขตหินเก่าบอลติซีลต์ (Baltic Shield)ในทวีปยุโรป  เป็นลักษณะของที่ราบที่เคยถูกกัดกร่อนด้วยธารน้ำแข็งมาก่อน  จึงมีลักษณะเป็นที่ราบที่มีทะเล
สาบขนาดเล็กอยู่ทั่วไป  ทะเลสาบที่สำคัญคือ ทะเลสาบทั้งห้า ของทวีปอเมิรกาเหนือ คือ  ทะเลสาบสุพีเรีย   ทะเลสาบมิซิแกน   ทะเลสาบฮูรอน   ทะเลสาบอีรี   ทะเลสาบออนตาริโอ  (H O M E S :  Huron   Ontario   Michigan   Erre   Superiar)  ทางตอนใต้ของเขตหินเก่าแคนาดาระหว่างทะเลสาบอีรี  กับ ทะเลสาบออนตาริโอ เป็นน้ำตกขนาดใหญ่และสวยที่สุดของโลก คือ น้ำตกแองกาล่า     บริเวณทางตอนเหนือของเขตนี้ซึ่งอยู่ใกล้ขั้วโลก เป็นที่อยู่อาศัยของชาวเอสกิโม   ซึ่งนิยมสร้างบ้านด้วยก้อนน้ำแข็ง เรียกว่า อิกลู” (Lgloo)
2.   เขตเทือกเขาสูงทางตะวันตก   (The Western Cordilleras)  มีลักษณะเป็นเทือกเขาสูงตั้งซ้อนกันเป็นแนวยาวจากเหนือมาใต้  และมีที่ราบสูงคั่นอยู่ระหว่างเทือกเขาต่างๆ  เป็นเทือกเขาที่เกิดจากการโก่งตัวของเปลือกโลก  มีอายุ น้อย  จึงทำให้มีความสูงชันมาก  แบ่งเป็น  2  แนว คือ  แนวนอก  หรือแนวเรียบชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก  ได้แก่  เทือกเขาอะลาสกา (Alaska Ra.)  มียอดเขาที่สูงที่สุดของทวีป
อเมริกาเหนือคือ ยอดเขาแมกคินเลย์ (Mt. Mckinley)    เทือกเขาแคสเก็ต (Cas cade Ra.)    เทือกเขาเซียราเนวาดา (Siera Nevada)     เทือกเขาเซียรามาเดรตะวันตก (Sierra Madredel Sur)   และเทือกเขา แนวใน  คือ  เทือกเขาบรูกซื (Brooks Ra.)   เทือกเขาแมคเคนซี  (Mackenzie Mts.)   เทือกเขารอกกี้ (Rocky Mts.)  เป็นเทือกเขาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกาเหนือ   และเทือกเขาเซียรามาเดรตะวันออก (Sierra Madre Orie Ntal)
ภูมิประเทศระหว่างเทือกเขาสูงทั้ง 2 แนว  จะมีลักษณะเป็นที่ราบ  ที่สำคัญคือ  ที่ราบสูงอะลาสกา (ระหว่างเทือกเขาอะลาสกากับเทือกเขาบูรกซ์)   ที่ราบสูงบริติซ โคลัมเบีย (ระหว่างเทือกเขาแคสเก็ตกับเทือกเขารอกกี้)   ที่ราบสูงเกรต เบซิน (ระหว่างเทือกเขาเซียราเนวาดากับที่ราบสูงโคโลราโด (ระหว่างเทือกเขาเซียราเนวาดาทางตอนใต้กับเทือกเขารอกกี้) ที่ราบสูงโคโลราโด มีลักษณะภูมิประเทศเป็นหุบเหวลึกและกว้างมาก ที่เรียกว่า แคนยอน  (Canyon)  ซึ่งเกิดจากการกัดกร่อนของธารน้ำแข็งและกระแสลม  ที่มีชื่อเสียงมากคือ แกรนด์แคนยอน” (Grand Canyon)  และที่ราบสูงเม็กซิโก (ระหว่างเทือกเขาเซียรามาเดรตะวันตกกับเซียรามาเดรตะวันออก)
3. เขตที่ราบภาคกลาง    (The Central Planins or Central Lowlands)  เป็นเขตที่มีเนื้อที่กว้างใหญ่มาก  เริ่มตั้งแต่ชายฝั่งมหาสมุทรอาร์กติกทางตอนเหนือลงไปจนถึงชายฝั่งอ่าวเม็กซิโก  จากเทือกเขารอกกี้ทางตะวันตกไปจนถึง เทือกเขาอัปปาเลเซียนทางตะวันออก  บริเวณเนินเขารอกกี้มีลักษณะเป็นที่ราบสูงโอซาร์ค (Ozark Plateau)   เป็นที่ราบสูงที่สูงไม่มากนักหรือจะเรียกว่าเป็นบริเวณเนินเขาของเทือกเขารอกกี้                บริเวณที่ราบสำคัญ เช่น
ที่ราบลุ่มแม่น้ำแมคเคนซี่   (The Mackenzie Lowlands)   อยู่ทางตอนเหนือสุดของประเทศแคนาดา  เป็นบริเวณที่มีอากาศหนาวเย็น ประชากรอาศัยอยู่เบาบาง  ส่วนใหญ่เป็นชาวพื้นเมืองที่เรียกว่า เอสกิโม  ซึ่งดำรงชีพด้วยการล่าสัตว์ โดยใช้กวางเป็นพาหนะลากเลือน
ทุ่งหญ้าแพรรี่  (Praerie)   ทางด้านตะวันตกของทะเลสาบทั้งห้า  (HOMES)  เป็นบริเวณทุ่งหญ้าขนาดใหญ่  เป็นแหล่งเพาะปลูกข้าวสาลีที่สำคัญของทวีปอเมริกาเหนือ เป็นเขตที่ปลูกข้าวสาลีใหญ่ที่สุดของโลก  บริเวณเชิงเขารอกกี้เป็นเขตเงาฝน  (Rain shadow)  จะใช้เป็นที่เลี้ยงสัตว์เป็นส่วนใหญ่
ที่ราบลุ่มแม่น้ำเซนต์ลอเรนซ์   เป็นบริเวณที่มีพื้นที่เหมาะสำหรับการเพาะปลูกมาก  เนื่องจากพื้นที่เป็นดินเหนียวที่เกิดจากการตกตะกอนของธารน้ำแข็ง  และเป็นบริเวณที่มีการขนส่งทางน้ำในทวีป โดยใช้ทะเลสาบทั้งห้า เป็นบริเวณที่มีการดินทางขนส่งทางน้ำที่มากทีสุดของโลก  รอบๆ ทะเลสาบทั้งห้า และที่ราบลุ่มแม่น้ำเซนต์ลอเรนซ์เป็นบริเวณที่มีประชากรอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น
ที่ราบลุ่มแม่น้ำมิสซิสซิปปี้  และ  แม่น้ำมิสซูรี  (Missisippi & Missouri Plain)   เป็นบริเวณที่มีดินตะกอนน้ำท่วม  ซึ่งเกิดจากการที่แม่น้ำสายต่างๆ ได้พัดพาเอาดินตะกอนมาตกทับทมกัน  จึงทำให้เป็นพื้นทีที่เหมาะสำหรับการเพาะปลูก โดยเฉพาะการปลูกฝ้าย  ข้าวโพด   ข้าวสาลี  เป็นบริเวณที่มีประชากรอาศัยอย่างหนาแน่น
ที่ราบชายฝั่งแอตแลนติก  ได้แก่บริเวณที่ราบตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก  ตั้งแต่บริเวณเทือกเขาอัปปาเลเซียนลงไปจนถึงอ่าวเม็กซิโก  เป็นบริเวณที่มีการเพาะปลูกพืชเมืองร้อน เช่น ยาสูบ  ฝ้าย  และข้าวเจ้า  เนื่องจากเป็นบริเวณที่ได้รับอิทธิพลจากกระแสน้ำอุ่นกัฟสตรีม
ที่ราบรอบอ่าวแม็กซิโก   เป็นบริเวณที่ได้รับอิทธิพลจากกระแสน้ำอุ่นเหนือศูนย์สูตร  ทำให้บริเวณรอบๆ อ่าวแม็กซิโก มีภูมิอากาศร้อนชื้น เหมาะสำหรับทำการเพาะปลูกพืชเมืองร้อน ที่สำคัญคือ ยาสูบ  ฝ้าย  และข้าวเจ้า
ที่ราบสูงโอซาร์ค  (Ozark Plateau)  เป็นที่ราบสูงที่อยู่ติดกับเทือกเขาร็อกกี้ ทางตอนใต้ เป็นบริเวณที่มีภูมิประเทศแห้งแล้ง  เป็นทุ่งหญ้ากึ่งทะเลทราย หรือทุ่งหญ้าสแตปป์ (Stappe)
4.               เขตเทือกเขาทางด้านตะวันออก  (The Eastern Hightlands)  ได้แก่ เทือกเขาอัปบาเลเซียน (Appalachian Mts.)  มีความสูงเพียง 2,000 แมตร  มียอดสูงสุดคือ ยอดเขามิตเซล(Mitchell)  อยู่ในมลรัฐแคโรไลนาเหนือ  เป็นบริเวณที่มีประชากรอาศัยน้อย  และมีฐานะยากจน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น